ปลัดขิกหลวงปู่เมฆวัดลำกระดาน แกะลิงหายาก

ปลัดขิกของหลวงปู่เมฆ วัดลำกระดาน จัดเป็นเครื่องรางของขลังที่มีชื่อเสียงไม่น้อย แต่สนนราคาหลักร้อยเท่านั้น เรียกว่าเป็นของดี...ราคาถูก เหตุที่หลวงปู่เมฆท่านสร้างปลัดขิก เพราะว่าสมัยก่อนที่หมู่บ้านแถววัดลำกะดาน ย่านมีนบุรี จะเป็นทุ่งนาป่าหญ้าทำให้มีสัตว์มีพิษต่าง ๆ อาศัยอยู่เยอะไม่ว่าจะเป็น งูเห่า งูสามเหลี่ยมและงูจงอาง ทำให้ชาวบ้านถูกงูกัดอยู่บ่อยครั้ง ท่านจึงสร้างปลัดขิกขึ้นมาเพื่อไว้แจกให้กับชาวบ้านแถวนั้น โดยเฉพาะพวกเด็กๆทั้งหลายจะผูกติดเอวไว้ป้องกันพวกสัตว์มีพิษทั้งหลาย

ในสมัยก่อนใครไปกราบท่าน ก็มักจะได้รับทีละเป็นกำๆ มือ โดยปลัดขลิกของหลวงปู่เมฆท่านจะไม่จารอักขระใดๆลงบนปลัดแม้แต่ตัวเดียว ทั้งนี้ท่านบอกว่าการลงอักขระที่กระจู๋เป็นการไม่สมควร ซึ่งจะแตกต่างจากการทำปลัดขิกของพระเกจิอาจารย์ชื่อดังอันดับแถวหน้าของบ้านเรา ไม่ว่าจะเป็นปลัดขิกของหลวงเหลือ วัดสาวชะโงก กับปลัดขิกของหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ ที่จะมีรอยจารลงบนปลัดขิก ซึ่งคงเป็นวิธีการสร้างปลัดขิกคนละตำรากัน ทั้งนี้เพราะท่านมองว่าปลัดขิกเป็นตัวแทนศิวลึงค์ของพระศิวะ
สำหรับการทำปลัดขิกของหลวงปู่เมฆนั้น จะให้ชาวบ้านช่วยกันเหลาไม้ไว้ทำปลัดขิก โดยท่านจะใช้เฉพาะไม้เขยตายเท่านั้น ซึ่งเป็นวัตถุอาถรรพณ์เหมือนพวกไม้ไผ่ตัน หรือพวกสากกระเบือแม่ม่าย โดยแรกเริ่มเดิมทีหลวงปู่ท่านมีจุดประสงค์จะสร้างปลัดขิกเอาไว้เฉพาะป้องกันเขี้ยวงาเท่านั้น เพราะสมัยก่อนแถววัดจะมีงูเห่าชุกชุม หลวงปู่จึงได้ทำปลัดขิกเพื่อแจกสำหรับให้ชาวบ้านและลูกหลานได้พกติดตัว แต่เนื่องจากปลัดขิกของท่านเมื่อมีคนเอาไปใช้แล้วเกิดผลทางแคล้วคลาดสูง จึงเป็นที่เสาะหากันมาโดยตลอด
ลักษณะปลัดขิกของท่านจะไม่มีความสวยงามเหมือนกับพระเกจิอาจารย์ท่านอื่น เพราะเน้นสร้างแบบเรียบง่ายอาศัย ฝีมือชาวบ้านละแวกนั้นมาช่วยกันเหลา แค่ให้มีรูปทรงเป็นปลัดขิกก็พอ จึงทำให้ผลงานที่ออกมาจะหยาบๆ ยังมีเปลือกไม้เขยตายติดอยู่และขนาดรูปทรงก็ไม่เท่ากัน เท่าที่เห็นจะมีทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็กที่มีความยาวประมาณ 3-4 นิ้วแถมยังมีขนาดจิ๋วอีกด้วย เพราะชาวบ้านต่างคนต่างทำไม่ใช่ช่างที่มีฝีมือ แต่นั้นไม่สำคัญเท่ากับคุณวิเศษของปลัดขิกที่เข้มขลัง เพราะสร้างจากไม้เขยตาย ที่เป็นวัตถุอาถรรพณ์ จึงทำให้ชาวบ้านที่ได้รับปลัดขิกไปบูชาต่างมีประสบการณ์ต่าง ๆ นานาจนมีเรื่องเล่ามาจนถึงทุกวันนี้
สำหรับเรื่องเล่าต่อๆกันมา โดยชาวบ้านบอกว่า ปลัดขิกของท่านศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก จึงทำให้เด็กๆ แถวนั้นไม่กลัวงูเห่ากันเลยและยังเอาไม้ไปเขี่ยงูเล่นซะด้วย ส่วนเด็กผู้ชายบางคนซนมากตีงูตายไปบ้างก็มี โดยเขาเล่าว่า ถ้าเอาปลัดขิกหลวงปู่เมฆแหย่ใส่ไปที่งู รับรองงูจะหมอบกลัวและไม่กล้าทำร้ายเรา นอกจากนั้นยังเคยมีลูกศิษย์ของท่านโดนลอบยิงขณะกำลังขี่มอเตอร์ไซค์ ปรากฏว่ายิงไม่ออกและเมื่อรถมอเตอร์ไซค์ได้ล้มลงผู้ที่ขี่มีแผลถลอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
และอีกเรื่องหนึ่งได้มีหญิงสาวคนหนึงได้ผูกปลัดขิกไว้ที่เอว ขณะกำลังเดินเข้าซอยตอนกลางดึกแล้วก็มีโจรมาดักจี้โจรเห็นว่าเป็นผู้หญิงเลย ลงมือปลุกปล้ำ หญิงสาวได้อารธนาขอให้ปลัดขิกคุ้มครอง ปรากฏว่าเมื่อถอดเสื้อผ้าออกมาโจรมัน เห็นเป็นผู้ชายจึงตกใจวิ่งหนีไป และยังชาวบ้านที่เป็นอิสลามคนหนึ่งเอาปลัดขิกผูกเอวเด็กแล้วโยนเด็กลงน้ำ แต่เด็กกลับไม่จม ทั้งๆที่ว่ายน้ำไม่เป็น นอกจากนี้ยังมีแม่ค้าร้านตลาดละแวกนั้นและที่อยู่ใกล้เคียง มักจะชอบมาขอปลัดขิกของท่านไปบูชาเพราะบอกว่าเอาไปใช้แล้วช่วยให้ค้าขายดี เพราะมีเมตตามหานิยมในตัว และในการใช้ปลัดขิกท่านบอกว่าให้พกพาหรือคาดเอวน่าจะเหมาะกว่าและที่สำคัญท่านกำชับว่าไม่ให้แขวนไว้ที่คอ

สุดท้ายหลวงปู่ได้สั่งไว้ว่า“ถ้าจะนึกถึงกูให้จุดธูป ๕ ดอก ถ้าจะบนให้จุดธูป ๙ ดอก แค่มึงนึกถึงกู เรียก “ปู่” ก็จะสำเร็จ รูปของกู ของๆกูไม่ต้องเสกไม่ต้องทำก็สำเร็จแล้ว”ปู่เมฆ วัดลำกระดาน ไม่ใช่แค่ป้องกันงู และสัตว์ที่มีพิษได้อย่างเดียว แต่ยังสามารถคุ้มครองป้องกันอันตรายได้สารพัด พร้อมกับแคล้วคลาดปลอดภัย และยังเป็นมหาอุดหยุดลูกปืนได้อีกด้วย ที่สำคัญนำมาใช้ค้าขายได้อีกด้วย เรียกว่าเป็นปลัดขิกที่มีพุทธคณสูง...แต่ราคาหลักร้อย หาได้ที่ไหน ใครเจอเมื่อไหร่ให้รีบเก็บไว้บูชา เอาเป็นว่าคุณวิเศษไม่แพ้ปลัดขิกราคาแพงอย่างปลัดขิกหลวงพ่อเหลือ วัดสาวชะโงก กับปลัดขิกของหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ ที่เวลานี้ราคาขึ้นสูงไปหลายหมื่นบาท